Daisypath Anniversary tickers

รอบรั้ว พุทธศาสนา วันธรรมสวนะ

Tuesday, February 19, 2008



วันธรรมสวนะ คือวันกำหนดประชุมฟังธรรม หรือที่เรียกว่า วันพระ เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ 4 วัน ในเดือนๆหนึ่ง คือ วันขึ้น 8 ค่ำ วันขึ้น 15 ค่ำ วันแรม 8 ค่ำ และวันแรม 15 ค่ำ วันทั้ง 4 นี้ ถือเป็นวันกำหนดประชุมฟังธรรมโดยปกติ


การเข้าร่วมกิจกรรมในวันธรรมสวนะและหลักปฏิบัติ

1.ไปทำบุญที่วัด เข้าร่วมทำวัตรและรักษาอุโบสถศีล

2.ฟังพระธรรมเทศนา และร่วมสนทนาธรรมกับพระสงฆ์หรือผู้รู้

3.บำเพ็ญสมาธิภาวนา


นี่คือบทสรุปสั้นๆของวันธรรมสวนะ สำหรับในชั้นเรียนนี้ แต่ครูขอเติมอีกสักนิดค่ะว่า เดี๋ยวนี้สำหรับคนที่ต้องไปทำงาน นักเรียนที่ต้องไปเรียน ต้องห่างเหินวัด ไม่เหมือนกับในสมัยก่อน เพราะเราไม่ได้หยุดไปประกอบศาสนกิจ ฟังเทศฟังธรรมกันในวันพระ เราจะได้ไป ก็ในเฉพาะวันที่สำคัญจริงๆ อย่างเช่นวันมาฆบูชา วันวิสาขบูชา อะไรอย่างนี้


เล่าย้อนหลังไปในอดีตสักช่วงหนึ่ง ในปี 2479 (ครูยังไม่ได้เกิดนั่นแหละ) สมัยโน้นทางราชการเขาให้หยุดเรียนในวันพระนะคะ นี่แสดงว่านักเรียนรุ่นคุณปู่ คุณพ่อของครู เขาได้ไปวัดกัน เพราะโรงเรียนเขาปิดให้ ตอนครูยังเด็กครูเองก็ได้ไปวัดกับคุณยายของครูอยู่เป็นประจำ ต้องไปนอนวัด ถืออุโบสถศีลหรือศีล 8 ในวันนั้น ข้าวเย็นนี่ต้องอดค่ะ นั่นเพราะเนื่องมาจาก ในสมัยโน้น เขาให้ความสำคัญกับการปฏิบัติศาสนกิจ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดาไป สำหรับคนที่เอาใจใส่ในหลักของศาสนาแล้ว ก็ต้องไป เอาเป็นว่า ยังไงๆเสีย ปู่ย่าตายายของเราก็ต้องชวนเราไปวัด จนกระทั่ง ถึงเดือนตุลาคม 2500 ก็ได้มาเปลี่ยนแปลงมาหยุดในวันเสาร์-อาทิตย์ เพื่อให้สอดคล้องกับระบบการทำงานแบบชาติตะวันตก จนถึงบัดนี้ก็ 51 ปีเข้าไปแล้ว แล้วเป็นอย่างไร....เดี๋ยวนี้ ถ้าจะฟังเทศฟังธรรม ก็ต้องไปหาวัดกันเองในวันหยุด....อย่างครูนี่ก็ต้องไปโน่นค่ะ...อำเภอบ้านผือ วัดนาหลวง วัดอภิญญาเทสิตธรรม เดือนละครั้ง คือทุกวันเสาร์ ที่ 2 ของเดือน จากเดือนละ 4 ครั้ง เหลือเดือนละครั้ง แต่ก็เอาละ ถือว่าพอได้ไปวัดไปวากับเขาบ้าง... แต่ถ้าเราเอาการปฏิบัติศาสนกิจของเรา ไปเทียบกับประเทศศรีลังกา...ครูว่าเขาเอาใจใส่มากกว่าบ้านเรานะคะ เท่าที่ครูได้อ่านมา เขาจะหยุดในวันพระขึ้น 15 ค่ำด้วย และเพื่อความยุติธรรมกับศาสนาอื่น ของฮินดู 3 วันของมุสลิม 3 วัน ของคริสต์ 2 วัน หยุดให้ด้วย แล้วประธานาธิบดีของเขาก็ไปวัด การทำบุญ สวดมนต์ก็ถ่ายทอดทางทีวีไปทั่วประเทศ ครูอยากให้ประเทศเราทำอย่างนั้นด้วยค่ะ แถมประเทศเขาเป็นตัวตั้งตัวตี ให้สหประชาชาติถือว่าวันวิสาขบูชาเป็นวันสำคัญสากลอีก (International Recognition of Vesak) โดยมีเราและประเทศต่างๆที่นับถือศาสนาพุทธร่วมมือกันเสนอ แล้วก็สำเร็จ ประเทศเขามีชาวพุทธประมาณ 18 ล้านคนค่ะ เห็นมั้ยคะ ว่าเขาใส่ใจกับศาสนาพุทธกันขนาดไหน


รูปที่เอามาให้ดู เป็นรูปของประธานาธิบดีของศรีลังกา ที่นั่งฟังเทศน์ในทำเนียบค่ะ


อ้างอิง//พระเทพโสภณ// http://oldwww.mcu.ac.th/vesak/history_article2_sub1_th.html?trnslang=th

Photo//http://www.dmc.tv/pages//Srilanka_Buddhist_holy_day.html

Posted by ครูพเยาว์ at 5:39 PM