Daisypath Anniversary tickers

รอบรั้ว พุทธศาสนา การสวดมนต์ไหว้พระ

Friday, February 8, 2008


การฝึกไม่ให้จิตใจฟุ้งซ่าน สามารถทำได้ จะเรียกว่า อุบายอย่างหนึ่งก็ได้ นอกจากการทำอานาปานะสติ นั่นก็คือ การสวดมนต์ไหว้พระ เป็นวิธีการที่มีจุดมุ่งหมายให้ผู้สวดมีจิตใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่านหรือคิดเรื่องอื่นๆ เป็นการอบรมจิตใจให้สะอาด และเป็นการปลูกศรัทธา ให้มีความมั่นคงในพระพุทธศาสนา


บทสวดมนต์ที่นักเรียนควรฝึกสวดเป็นประจำ คือ บทสรรเสริญคุณพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นบทสวดมนต์ที่ทางโรงเรียนกำหนดให้นักเรียนสวดทุกเช้าก่อนเข้าห้องเรียน และสมควรอย่างยิ่งที่จะสวดอีกครั้งก่อนนอน กราบลงบนหมอนงามๆสักสามครั้งก่อนนอนนะคะ


อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ ภะคะวา

พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง

พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ

ข้าพเจ้าของอภิวาทพระพุทธเจ้า พระองค์นั้น (กราบ 1 ครั้ง)

สะหวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม

พระธรรมคือคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เป็นธรรมอันดีเลิส

ธัมมัง นะมัสสามิ

ข้าพเจ้าขอนมัสการพระธรรม (กราบ 1 ครั้ง)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ

พระสงฆ์คือสาวกของพระพุทธเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว

สังฆัง นะมามิ

ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระสงฆ์ (กราบ 1 ครั้ง)


หลังจากสวดมนต์แล้ว เราควรแผ่เมตตาแก่ผู้อื่น เป็นการส่งความปราถนาดีให้มนุษย์และสัตว์ทั้งหลายให้มีความสุข และให้พ้นทุกข์ทั้งปวง ดังนั้นหลังจากเราทำบุญกุศล เช่นสวดมนต์ไหว้พระ ตักบาตรพระแล้ว ควรแผ่เมตตาให้ผู้อื่นทุกครั้งด้วยค่ะ เพื่อเป็นการลดความเห็นแก่ตัวให้ตัวเอง เรามักจะได้ยินคำพูดที่ว่า "เอาบุญมาฝากด้วยนะ" จากคนเฒ่าคนแก่ที่ไปวัด ทำบุญ ฟังเทศน์มา เราก็บอกว่า "สาธุ" ยินดีกับบุญกุศลที่เขาได้ทำไป...นี่ก็เป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของเรานะคะ "เอาบุญมาฝาก"นี่


เอาละ...บทแผ่เมตตา


สัพเพ สัตตา...สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น

อเวรา โหนตุ...จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย

อัพพะยาปัชชา โหนตุ...จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีพยาบาท เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา โหนตุ...จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ...จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเถิด


เห็นมั้ยคะ ในบทสวดนั้น ล้วนปรารถนาดีต่อเพื่อนร่วมโลกทั้งสิ้น ไม่ให้มีทุกข์ ไม่ก่อทุกข์ แต่ในความเป็นจริง เรามีคนที่ได้รับทุกข์อยู่ทั่ว จากเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน จากข่าวหนังสือพิมพ์ วางระเบิดกันเอย ลอบยิงกัน ทำร้ายกัน ในต่างประเทศลากอาวุธเท่าที่มี ที่คิดออกมาได้ ไล่ฆ่ากัน ยังกับอยู่ในโลกล้านปี ที่ศาสนายังไม่เกิด ยังไม่มีใครสอน เราเป็นชาวพุทธ ควรที่จะสังวรเรื่องนี้ให้มาก และต้องหนีห่าง จากเรื่องเหล่านั้น

Posted by ครูพเยาว์ at 1:18 PM