เมื่อเช้านั่งฟังผู้ปกครองคนหนึ่ง เล่าถึงลูกสาว ..ที่ชื่อ อะตอม เด็กที่ขึ้นมาบ้านครู...เล่นเกมส์บ้าง บางครั้ง..แล้วก็รู้จักบังคับตัวเอง ไม่หลงเล่นจนเกินพอดี เขารู้จักแบ่งเวลา ทำกิจกรรมอื่นๆ ผู้ปกครองเขาพูดถึงลูกเขา เกี่ยวกับเรื่องการเรียนว่า ไม่จำเป็นที่จะต้องสอบได้ที่ 1 ของห้องหรอกลูก...เพราะมันจะเหนื่อย ในการรักษาตำแหน่งที่ 1 ของห้อง เพราะบางคนที่ตั้งหน้าตั้งตาเรียน จนไม่มีเวลาที่จะหายใจ ดูแล้ว..มันเหนื่อยแทน

อันที่จริง...เรื่องนี้ ครูเองก็เห็นด้วย แต่ไม่ทั้งหมด ถ้าเด็กตั้งใจเรียนดี เขาสามารถที่จะก้าวมาเป็นเด็กเก่งของห้อง ลองให้เขามีความตั้งใจมากขึ้นก็ทำได้...แต่ต้องเปลี่ยนวิธีคิด ในการรักษาตำแหน่งแชมป์ของห้อง เราสามารถสอนให้เด็กรู้จักแบ่งปัน...ถ้าเราเกิดไม่ได้ที่ 1 ขึ้นมา เราต้องรู้ว่า การแบ่งให้เพื่อนได้ที่ 1 นั้น ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ควรจะยินดีกับเพื่อนคนนั้น ที่เก่ง ที่พยายาม ที่พัฒนาการเรียนของตนเองขึ้นมาอยู่ขั้นนี้ได้

ครูเอง เพิ่งเคยเห็นเด็กที่มีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องการเรียน การสอบ กับตำแหน่งที่ 1 ในห้อง ที่เขาบอกว่าเขาสามารถทำได้ แต่ไม่ทำ ทั้งๆที่เมื่อก่อนนั้น เขาอยู่ในระดับกลางๆ...แล้วก็ดันตัวเองมาอยู่ในตำแหน่งที่ 1 สองครั้ง (ลำดับ 11 ของห้อง)ได้ ครูคิดว่า ถ้าอะตอมมีความคิดที่จะเอาที่ 1 ของห้องมาให้พ่อแม่ได้ยิ้มกับการเรียนของลูกได้ โดยที่ไม่คิดว่าลูกจะเหนื่อยจนเกินไป ก็น่าจะทำ และต่อไป....บีม...กรีน...วิน...หรือแม้กระทั่งตั้ม ก็สามารถมีแนวคิดอย่างนี้ได้ โดยเอาที่ 1 มาประดับฝาบ้านสักครั้ง ลองดูมั้ยคะ