เดี๋ยวนี้ สมองมักจะตีบตัน นึกอะไรไม่ค่อยออก อึดอัด กับอากาศที่ปนไปกับมลพิษที่พ่นมาทั่วทุกทิศ หันไปทางไหนก็มักเจอะเจอกับคนที่เดือดร้อนไปทั่วจากผลของราคาน้ำมันที่กำลังจะบั่นทอนให้เราต้องจนลง ในขณะที่คนกลุ่มหนึ่ง รวยขึ้นและก็มีแต่จะรวยขึ้น.....อย่าพูดอีกเลย

มาดูเด็กๆของเราดีกว่า ว่าเขาเจอกับอะไรมาบ้าง...บั่นทอนความสามารถของเขาให้ลดน้อยลง ทุกวัน และไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้น...เมื่อวานได้รับรายงานจากมหาวิทยาลัย ถึงผลการเรียนของเจ้าคนเล็ก...อ่านแล้ว ก็รู้สึกหนักใจ ถึงแม้เขาบอกว่า มันยังพอจะแก้ไขได้ คำพูดดูง่าย..แต่การกระทำกลับไม่

หลายปีมาแล้ว เรามีปัญหากับเกมส์ต่างๆที่ต่างเสนอเข้ามาให้เด็กของเราเข้าไปเล่น พัฒนาการจากเกมส์กระโดดขึ้น กระโดดข้าม หลบหลีกของมาริโอ...กลืนกิน คืบคลานเข้าหาพื้นที่ คลุมพื้นที่ให้หมดของแพคแมน...จนกระทั่ง ถึงเกมส์ที่สะเทือนไปทั่วเมืองไทย จากผลงานของเกาหลี "รักนรก"...และเกมส์อื่นๆอีกมากที่มีวิธีเล่น วิธีต่อสู้ที่มากหลายรูปแบบ จนเด็กของเรา หลงไหลไปกับมันแบบไม่รู้จักจบสิ้น แทบพูดว่า ต้องกินเกมส์เป็นภักษาหารเลยทีเดียว

ถอยหลังจากนี่ไป 30 ปี สมัยนั้นก็มีเกมส์เล่นไม่หลากหลายแบบทุกวันนี้ เราอาจไม่เห็นอีกแล้ว กับโต๊ะบอล พินบอล โดยเฉพาะอย่างยิ่งพินบอลนั้น เป็นที่คลั่งไคล้กันอย่างมาก ร๊อด สจ๊วต, เอลตั้น จอห์น หรือแม้แต่วงร้อคอย่าง The Who ต่างก็มีเวอร์ชั่นร้องเพลง Pinball Wizard ออกมาทุกคน บรรยายถึงคนที่คลั่งเกมส์นั้นว่า That deaf, dumb and blind kid, sure plays the mean pinball. ต่างคนก็ต่างแสวงหาโต๊ะพินบอลที่ตั้งอยู่ตามสถานที่ต่างๆ แล้วก็เข้าไปเล่นทำแต้มให้สูงสุด เป็นเจ้ายุทธจักรของโต๊ะ เพราะโต๊ะแต่ละโต๊ะมันไม่เหมือนกัน การฟลิบ กระแทก เขย่าโต๊ะมันต่างกัน trick ของการเล่นของแต่ละคนจึงต้องฝึกต้องลอง และก็ทำให้หลงไปกับการเล่น การทำแต้ม มาสมัยนี้มันหนักกว่าสมัยนั้นมาก เกมส์ มาหาเด็กของเราถึงห้องนอน อาการของเด็กจึงกลายเป็น That deaf, dumb and blind kid, sure plays the mean games all. เล่นกันทั้งวัน ทั้งคืน ทุกเกมส์ เทอมแรกของปีหนึ่ง จึงต้องสูญเสียจอคอมพิวเตอร์ไปหนึ่งจอ กับเมนบอร์ดไปหนึ่งตัว

รูปที่เอามาลงให้ดู เหมือนจะไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวข้องกันเลย แต่อยากเปรียบเทียบให้เห็นว่า เด็กที่เล่นเกมส์ เห็นเกมส์เป็น Stairway to heaven หนทางสู่สวรรค์ หรืออย่างไร เขาได้อะไรจากเกมส์ที่เขาคลั่งไคล้ นอกจากจะสูญเสียเวลาจากการทำหน้าที่ของนักเรียน นักศึกษา....ถ้าจะแย้งว่า นี่จะไม่ให้เขาเล่น พักผ่อนสมอง บ้างเลยหรือ .... ไม่ใช่ค่ะ เล่นได้...และก็พอเหมาะพอควร....อะตอม...เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ 9 ขวบ เรียนชั้น ป.4 โรงเรียนบ้านหมากแข้ง ก็เข้ามาเล่นเกมส์อยู่เหมือนกัน แต่เด็กเขามีวินัย หมดเวลา เขาเลิก....เขาเล่นฟุตบอล...ลุยแบบเด็กผู้ชาย...เล่นเทนนิส อีกวันเขาเล่นตุ๊กตาบาร์บี้ แต่งตัวให้ตุ๊กตา ไม่ได้คลั่งแต่เกมส์คอมพิวเตอร์อย่างเดียว เมื่อวานเข้ามาที่บ้าน เห็นพี่เขานั่งเล่นเกมส์อยู่ถึงออกปากว่า "พี่...ไม่เบื่อบ้างหรืออย่างไร"

อยากบอกว่า เด็กๆ ลูกๆ ควรที่จะสำนึกในหน้าที่ของตัวให้ดี ไม่มีใครอยากเห็นลูกหลานตกต่ำหรอก อยากให้ตั้งใจเรียนให้ดี มองอนาคตว่าจะเดินไปในทางไหน ต้องปรับตัวอย่างไรกับสังคมที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงไป วางตัวเราอยู่ตรงไหน ถึงจะรอดพ้นจากการบีบรัดของภาวะต่างๆ เช่นเศรษฐกิจ การงาน ฯลฯ