รอบรั้ว โรงเรียนอนุบาลอุดรธานี วันอำลา
Monday, March 17, 2008
จบชั้นประถม................วันนี้ มานะและมานีทั้งหลาย จบชั้นประถมจากโรงเรียนอนุบาลอุดรธานี ก่อนอื่นก็ต้องแสดงความยินดีกับทุกๆคน ที่จะได้ย่างก้าวไปสู่อนาคต สู่ความฝันที่จะต้องทำให้สำเร็จ หลายคนก็ได้สมัครเรียนต่อที่โรงเรียนที่อยู่ละแวกเดิม อนาคตก็แค่จะเดินผ่านหน้าโรงเรียน แล้วก็หันมามองน้องๆที่ยังอยู่ในรั้วโรงเรียน ถ้ามีโอกาส ก็ไม่ควรจะลืมถิ่นเก่านะคะ ที่ครูสังเกตรุ่นพี่ๆที่จบออกไป หลายคนก็ยังแวะเวียนมาประจำ ซื้อของขบเคี้ยวหน้าโรงเรียนเดิม ซื้อของเล่นที่ยังวางขายให้น้องๆตัวเล็กๆ ครูเองก็ยังนึกขำไม่ได้ เรียนมัธยมแล้ว ยังไม่โตกันสักที แต่ก็ช่างเถอะ ขอให้เธอทั้งหลายเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนก็เท่ากับว่าไม่เสียแรง ที่คุณครูทั้งหลายได้ช่วยกัน “อบ”ให้เธอหอมหวนไปด้วยความดี ความงามและความรู้ “รม”ให้เธอเรียนรู้ ให้รอดพ้นจากเหล่าสิ่งชั่วร้ายที่จะเข้ามาแผ้วพานเธอ
ครูเอง ยังจะเฝ้ามองเธอทั้งหลาย อยากเห็นว่าเธอโตขึ้นแล้ว จะมีอนาคตเป็นอย่างไร...ดีใจค่ะ ที่ได้เจอในที่ต่างๆ แม้จะจำได้ไม่แม่น เพราะเธอโตขึ้นจนผิดหูผิดตา...ขอบใจ ที่บางคนกำลังเรียนแพทย์ เมื่อเจอครู ก็มีความหวังดี พูดว่า คุณครูอย่าเพิ่งป่วยนะคะ รอให้หนูเรียนจบก่อน หนูจะมารักษาคุณครู...แค่นี้ก็ตื้นตันใจแล้วค่ะ
ก็ขอให้เธอทั้งหลายจงประสบกับความสมหวังในการเข้าเรียนในโรงเรียนที่ประสงค์ และสำเร็จในการเรียน จงเป็นเด็กดี อย่าเอาชื่อของโรงเรียนไปทำในทางที่เสียหาย จงตั้งใจเรียนให้มากขึ้น เพราะยิ่งชั้นสูงขึ้น ก็ยิ่งจะต้องพยายามให้มากขึ้น คบเพื่อนก็ต้องระวัง ต้องรู้จักแยกแยะ ว่าคนไหนมีนิสัยเป็นอย่างไร อย่าเชื่ออะไรง่ายๆ แค่นี้เธอก็จะไม่ตกอยู่ในภาวะตกต่ำแล้วค่ะ
ครูเอง ยังจะเฝ้ามองเธอทั้งหลาย อยากเห็นว่าเธอโตขึ้นแล้ว จะมีอนาคตเป็นอย่างไร...ดีใจค่ะ ที่ได้เจอในที่ต่างๆ แม้จะจำได้ไม่แม่น เพราะเธอโตขึ้นจนผิดหูผิดตา...ขอบใจ ที่บางคนกำลังเรียนแพทย์ เมื่อเจอครู ก็มีความหวังดี พูดว่า คุณครูอย่าเพิ่งป่วยนะคะ รอให้หนูเรียนจบก่อน หนูจะมารักษาคุณครู...แค่นี้ก็ตื้นตันใจแล้วค่ะ
ก็ขอให้เธอทั้งหลายจงประสบกับความสมหวังในการเข้าเรียนในโรงเรียนที่ประสงค์ และสำเร็จในการเรียน จงเป็นเด็กดี อย่าเอาชื่อของโรงเรียนไปทำในทางที่เสียหาย จงตั้งใจเรียนให้มากขึ้น เพราะยิ่งชั้นสูงขึ้น ก็ยิ่งจะต้องพยายามให้มากขึ้น คบเพื่อนก็ต้องระวัง ต้องรู้จักแยกแยะ ว่าคนไหนมีนิสัยเป็นอย่างไร อย่าเชื่ออะไรง่ายๆ แค่นี้เธอก็จะไม่ตกอยู่ในภาวะตกต่ำแล้วค่ะ
Posted by
ครูพเยาว์
at
3:23 PM
Labels: ทั่วไป ตามใจคิด